Geçenlerde sosyal medyada bir kare gördüm. Eminim birçok kişi bu kareyi görmüştür. Sosyal medyada yayılan bu karenin başlığı ise “hala bu çağrıları alıyorsanız şanslısınız” yazıyordu. Fotoğraf karesine dikkatli baktığımda ise “Annem” arıyor, “Babam” arıyor görüntüsü vardı. Gerçekten de öyle… Hala bu çağrıları alan kişiler bence çok şanslı.
Hayatta her zaman empati kuran bir insan oldum. Ben olsam ne yapardım diye düşünen, karşı tarafın penceresinden bakan bir insan. Ben az önce bahsettiğim şanslı insanlar arasındayım çok şükür… Fakat geçtiğimiz aylarda dedem vefat etti. Babam, dağ gibi duran adam, o koskoca adam dedemi kaybettiğimizde kanadının kırıldığını gördüm. Bir kez daha onun omuzlarının güçsüzleştiğini hissettim. Bir kez daha diyorum çünkü ben doğmadan öncede annesini, melek gibi kadın olan babaannemi kaybetmişti. Babaannemi ben küçükken babamın ve amcalarımın anlattığı hikayelerden tanıdım. Ailem ben doğunca babaannemin ismini bana vermiş. Babam bana hiç kızım demedi. Her zaman “Anacığım” diye seslendi. Belki de yüreğindeki anne hasretini bu şekilde dindirmek istedi. Ama aslında hiçbir zaman dinmedi. Bunu hep hissettim. Çünkü evladında olsa anne sevgisinin yerini hiçbir şey alamaz. Bunu anne olunca daha iyi anladım. Anne ağlanacak kucak, nazlanacak insan, dertleşecek dosttur. Baba ise arkandaki güç, görünmeyen gölge, koruyup kollayan dağ gibi çınardır. İnsanın yaşı kaç olursa olsun “Annem” arıyor “Babam” arıyor çağrısını görmek onları her istediğinde ulaşmak ne büyük nimettir. İnsanlar bunun kıymetini kaybedince değil hayattayken bilmelidir. Ama doğanın kanunu bu olsa gerek: ne yazık ki insanoğlu kaybedince anlıyor bu değeri.. Yani demem o ki; bazı şeylerin farkına hayattayken varalım. Bugün gördüğünüz, sesini duyduğunuz, belki kızıp bağırdığınız, belki de küsmek için bahaneler aradığınız o insanlar var ya; bir gün gelecek ve hayatta olmayacak. O yüzden ‘keşke’lere değil, ‘iyi ki’ lere sığının. Düne değil, bugüne bakın. Geçmişe değil, adı üstünde zaten GEÇMİŞ; Şimdi’ye ve Geleceğe bakın.
Hz. Mevla’nın dediği gibi “Küsmek ve darılmak için bahaneler aramak yerine, sevmek ve sevilmek için çareler arayın.”
Ve son olarak; Hayatta olan tüm annelerimize ve babalarımıza sağlıklı ömür diliyorum. Hakka yürümüş tüm anne ve babalarımızın ise mekanlarının cennet olmasını diliyorum.
Sevgiyle Kalın….
Cemile Çilem CANBEY (ÇAVUŞ)
